Franz Kafka - Yalnızlık Sahip Olduğumuz Tek Şey - Aforizmalar

 “Huzur mu istiyorsun? Az insan, az eşya.”

“Kitaplar, içimizdeki kalenin gizli odalarını açan anahtarlar gibidir.”

“Hayatın anlamı, bir sonu olmasındadır.”

“Kitaplar birer uyuşturucudur.”

"Edebiyat dışındaki her şey canımı çok sıkıyor ve ben bundan nefret ediyorum."

"Yazmak, ölümden bile daha derin bir uykudur."

"Kendimle ortak bir yönüm neredeyse hiç yok."

"Sen kalbimin hem sessizliği hem de çığlığısın."

"Her şeyim tastamam. Sadece biraz daha kendime ihtiyacım var."

"Hiçbir zaman hayatta olduğuma tam anlamıyla ikna olamadım."

"Yazılanlar, yaşananların sadece birer kalıntısıdır."

"Yazdığın kelimelere bakınca seni çok net görebiliyorum."

"Bilerek ve isteyerek yalnız kaldığım zamanlarda ise, içim hafiften toparlanmaya başlar ve ben artık hiçbir şeye ihtiyaç duymam."

"Biraz daha uyusam ve tüm bu saçmalıkları unutsam ne olurdu!"

"Yeraltından yeryüzüne çıkmak için herkesin kendince yöntemleri vardır. Benimki ise yazmaktır."

"Huzur içerisindeyken yazmaktan ziyade, yazarken huzur bulmak benim için çok daha kolay."

"Dayanılmaz olan aslında hayat değil, insanlardır."

"İnsanlar, içlerinde sarsılmaz bir şey olmadan ve sürekli ona inanmadan yaşayamazlar."

"İnziva, kendimizi tanımanın bir yoludur."

"Çünkü yazmak, insanın iç dünyasını açığa çıkarmasıdır. Kendini açığa vurmanın en zirve noktasıdır. Yazmak, teslim olmaktır."

"Benim yalnızlığım insanlarla dolu."

"Hayatının yönünü ve hızını kendisi belirlediği sürece insan özgürdür."

"İnsan, bir gün olacağı kişiyi kendisinin belirlemesi bakımından özgürdür."