Stefan Zweig - Clarissa
“Yalnızlaştıkça yazmayı konuşmaya tercih eder oldu.”
“İçedönük insanlar, dışadönük insanlarda kısa süreliğine de olsa ciddiyeti açığa çıkartma ve ağırbaşlılıklarıyla onların iç dünyasının temeline inme konusunda gizli bir güce sahiptirler.”
“Çünkü içten gelen ses meslek seçimi konusunda her zaman en doğru kararı verdirirdi.”
“Sürekli not tutuyordu. Duyduklarını unutmamak için bu yöntem çok iyiydi. Babasından aldığı bir özellikti bu, yazlı olana güvenmek.”
“Sabırsızlandığımdan hemen size bir telgraf yolladım, çünkü aklıma bir şey koyduğumda, beni durdurmak mümkün değildir.”
“Öğleye kadar olan zamanını üniversitedeki çalışmalarına, öğleden sonralarını da muayenehanedeki diğer işlerine ayırıyordu, akşamları ise sosyal sorumluluk görevleri dışında mektuplaşma ve eğitimle ilgili uğraşılarını hallediyordu; ama tüm bunların arasında arabada ya da tramvaydayken her zaman elinde bir kitap olurdu, onun için dinlenmek bir konudan diğerine geçmek demekti.”
“Benim bütün sırrım, fazla çalışarak huzursuzluğumu bastırmaktır.”
“İnsanı oyalamak, herkesin oyalanacağı uygun bir şey bulmak, ona yardım etmek anlamına geliyor.”
“Ben insana gerçeğin yardımcı olacağına inanmıyorum. Tam tersine ona bir yanılsama vermek gerekiyor, kendi kendini yememesi için dört elle sarılabileceği bir yanılsama.”
“Ben iyileşmeye inanmıyorum. Her insanın bir takıntısı vardır.”
“Her insanın, düşün insanının bile ve hatta özellikle düşün insanının beyninde karanlıkta kalmış, kendi aklının aydınlatamadığı bir bölgesi vardır.”
“Fakat insan kendi ülkesinin sınırları dışına çıkınca daha özgür oluyor, daha özgür düşünüyor, rahatlıyor.”
“İnsan bir yere ya da birilerine ait olduğunu bilirse o yer ve o insanlarla ortak yanlarını hisseder, yabancı bir yerde ise daha çok yalnızlığını hisseder.”
“İzin verilince fazla konuşması insanın bir zayıflığıdır.”
“Yetişkin insanların özgürce konuşamamaları ne garip.”
“Şu an, yaşamaktan başka hiçbir şey arzulamıyordu.”
“İnsan daha zor olanı seçmelidir, yoksa katlanamaz.”
“İnsan yalnızca çocukları için yaşıyor.”
“İnsan yaşlandığında ne kadar yalnızlaşıyor bilemezsiniz.”
“Tavırlarında doğal bir rahatlık vardı. Yanında biri vardı. Biri ona kol kanat geriyordu. Yalnızlık geçmişti. Huzursuzluk unutulmuştu. Her şey o kadar kolaydı ki. Hayat ona artık zor gelmemeliydi.”
“İçedönük insanlar, dışadönük insanlarda kısa süreliğine de olsa ciddiyeti açığa çıkartma ve ağırbaşlılıklarıyla onların iç dünyasının temeline inme konusunda gizli bir güce sahiptirler.”
“Çünkü içten gelen ses meslek seçimi konusunda her zaman en doğru kararı verdirirdi.”
“Sürekli not tutuyordu. Duyduklarını unutmamak için bu yöntem çok iyiydi. Babasından aldığı bir özellikti bu, yazlı olana güvenmek.”
“Sabırsızlandığımdan hemen size bir telgraf yolladım, çünkü aklıma bir şey koyduğumda, beni durdurmak mümkün değildir.”
“Öğleye kadar olan zamanını üniversitedeki çalışmalarına, öğleden sonralarını da muayenehanedeki diğer işlerine ayırıyordu, akşamları ise sosyal sorumluluk görevleri dışında mektuplaşma ve eğitimle ilgili uğraşılarını hallediyordu; ama tüm bunların arasında arabada ya da tramvaydayken her zaman elinde bir kitap olurdu, onun için dinlenmek bir konudan diğerine geçmek demekti.”
“Benim bütün sırrım, fazla çalışarak huzursuzluğumu bastırmaktır.”
“İnsanı oyalamak, herkesin oyalanacağı uygun bir şey bulmak, ona yardım etmek anlamına geliyor.”
“Ben insana gerçeğin yardımcı olacağına inanmıyorum. Tam tersine ona bir yanılsama vermek gerekiyor, kendi kendini yememesi için dört elle sarılabileceği bir yanılsama.”
“Ben iyileşmeye inanmıyorum. Her insanın bir takıntısı vardır.”
“Her insanın, düşün insanının bile ve hatta özellikle düşün insanının beyninde karanlıkta kalmış, kendi aklının aydınlatamadığı bir bölgesi vardır.”
“Fakat insan kendi ülkesinin sınırları dışına çıkınca daha özgür oluyor, daha özgür düşünüyor, rahatlıyor.”
“İnsan bir yere ya da birilerine ait olduğunu bilirse o yer ve o insanlarla ortak yanlarını hisseder, yabancı bir yerde ise daha çok yalnızlığını hisseder.”
“İzin verilince fazla konuşması insanın bir zayıflığıdır.”
“Yetişkin insanların özgürce konuşamamaları ne garip.”
“Şu an, yaşamaktan başka hiçbir şey arzulamıyordu.”
“İnsan daha zor olanı seçmelidir, yoksa katlanamaz.”
“İnsan yalnızca çocukları için yaşıyor.”
“İnsan yaşlandığında ne kadar yalnızlaşıyor bilemezsiniz.”
“Tavırlarında doğal bir rahatlık vardı. Yanında biri vardı. Biri ona kol kanat geriyordu. Yalnızlık geçmişti. Huzursuzluk unutulmuştu. Her şey o kadar kolaydı ki. Hayat ona artık zor gelmemeliydi.”
Yorumlar
Yorum Gönder