EnisesViewpoint

“Değerli dostum, insan kalbini anlamak olanaksız bir şey!” “İçinde bulunduğum anın tadını çıkaracağım, geçmiş benim için geçmişte kalacak.” “Nasıl da çocuktur insan!” “Birbirimizi anlamadan, vedalaştık. Bu dünyada birinin diğerini anlaması o kadar kolay bir şey değil.” “Hiçbir yerde peşimi bırakmayan içimdeki sıkıntılı huzursuzluk nedeniyle mi acaba içinde bulunduğum durumun değişmesini arzuluyorum?” “Ah, benim bildiklerimi herkes bilebilir - bana özgü olansa yalnızca yüreğim.” “Evet, yalnızca bir gezgin, yeryüzünde bir yolcuyum ben! Ya sizler daha önemli şeylerle mi meşgulsünüz?” “Hayal gücü Tanrı’nın insana vermiş olduğu büyük bir armağan.” “Benden önce yaşayan insanlar benim kadar üzüntü yaşadılar mı acaba?” “Ulu Tanrım! Ya akılları başlarında değilken ya da akıllarını kaybettikten sonra mı mutlu olmaktır insanların yazgısı!” “Mutluluğunun eksikliğini dünyevi bir nedene bağlayabilen aziz mahluk!”

“En önemli şey, insanın kendisi kalması, değişmemesidir.”

      Son zamanlarda, yaşadığımız bu inanılmaz hızlı çağda durup yavaşlamanın önemini daha iyi anladığımı söyleyebilirim. Önemli olduğu kadar zor olduğu da bir gerçek tabii... Hem de insanın dikkatini dağıtan bu kadar çok etken mevcutken... Fakat yaşam bu hızda ilerlerken çok şeyi gözden kaçırıyoruz, çok şeyi öteliyoruz ve çok şeyi yitiriyoruz. İnsanca yaşamak için biraz yavaşlamak, biraz sessiz kalmak, biraz kendini dinlemek, biraz kendi kendine kalmak çok değerli.       Zaten bazı şeyler her çağda çok değerli, hele ki insanı insan yapan şeylerdense...

“Yalnızlaştıkça yazmayı konuşmaya tercih eder oldu.” “İçedönük insanlar, dışadönük insanlarda kısa süreliğine de olsa ciddiyeti açığa çıkartma ve ağırbaşlılıklarıyla onların iç dünyasının temeline inme konusunda gizli bir güce sahiptirler.” “Çünkü içten gelen ses meslek seçimi konusunda her zaman en doğru kararı verdirirdi.” “Sürekli not tutuyordu. Duyduklarını unutmamak için bu yöntem çok iyiydi. Babasından aldığı bir özellikti bu, yazlı olana güvenmek.” “Sabırsızlandığımdan hemen size bir telgraf yolladım, çünkü aklıma bir şey koyduğumda, beni durdurmak mümkün değildir.” “Öğleye kadar olan zamanını üniversitedeki çalışmalarına, öğleden sonralarını da muayenehanedeki diğer işlerine ayırıyordu, akşamları ise sosyal sorumluluk görevleri dışında mektuplaşma ve eğitimle ilgili uğraşılarını hallediyordu; ama tüm bunların arasında arabada ya da tramvaydayken her zaman elinde bir kitap olurdu, onun için dinlenmek bir konudan diğerine geçmek demekti.” “Benim bütün sırrım, fazla çalışara...