EnisesViewpoint

     Lisansüstü kariyer yapan, bilimsel makale yayınlayan, çeşitli projelere katılan kısacası kendini geliştiren öğretmenlerimize ekstra hizmet puanı verilecekmiş yeni değişikliklere göre ki yıllardır bu uğurda çabalayan biri olarak ben de görüşlerimi belirtmek istiyorum. İyi bir öğretmen olmanın yolu, iyi bir öğrenen olmaktan geçer derler ki hak vermemek elde değil. Katılmayan katılmasın fakat ben öğretmenlerin kendilerini çağın gereklerine göre sürekli güncellemeleri ve geliştirmeleri gerektiğini düşünüyorum. Olduğu yerde sayan ve konfor alanına saklanan bireyden insanlığa bir hayır geleceğini sanmıyorum. Kaldı ki akademik kariyer yapmak, görev yerindeki ders programını üniversitedeki programına uygun ayarlamak/ayarlatmak, sürekli çeşitli öğrenme çabası göstermek ve görevini yaparken aynı anda haftada bir gün bir tarafın öğrenci kalarak bir yandan da o taraftaki sorumluluklarını yerine getirmek de her yiğidin harcı değil. Hem maddi hem manevi zorluklara katlanarak bu de...

‪~ ‘Seni seviyorum diyeceksin sadece ‬ ‪Ama öyle her zaman değil, yalnızca hissettiğinde.’

‘Kim istemez mutlu olmayı Ama mutsuzluğa da var mısın?’

"Biz her insanın kaderini, kendi çabasına bağlı kıldık."  (İsra,13)

“Uzun yıllardır süren araştırmaların sonucuna göre insan mutluluğunun sırrının ne parada, ne başarıda, ne de başka hazlarda olmadığı açıklandı. İnsan mutluluğunun sırrının önce kendisi sonra diğerleri ve yaşamla sağlıklı ve nitelikli ilişkilerde olduğu kanıtlandı.” “Bir insan en çok kendisiyle zaman geçirir ve sohbet eder. Kendimizle olan ilişkimizi düzeltmeden hiç kimseyle olan ilişkimizi düzeltemeyiz! Kendisiyle iletişimi iyi olmayan bir birey ruhuyla olan tüm bağını koparmış demektir. Kendisiyle ilişkisi ve iletişimi düzelen bireyin yaşamındaki diğer kişilerle de olan ilişkilerinin zamanla değişmesi kaçınılmazdır.” “İlahi düzende her birimiz birbirimize bağlıyız. Herkes bu bütünün parçacı olarak bizi etkiler ve biz de küçük değişiklik yaparak bütünü etkileyebiliriz.” “[...] olabileceği en iyi versiyonu olabilmek bireyin tekamülünün bir parçasıdır.” “Kaliteli bir şekilde kendini yalnız hissetmeden zaman geçirebilmen çok önemli.” “Bırak içinde saklı ve sadece sana ait bir bahçen ...

      Özel hayat diye bir şey var gençler değil mi? Bir de böyle bir kavram yokmuş veya hiç var olmamış gibi davranan insancıklar... Arkadaşım sizin kendi hayatınız yok mu ne milletin hayatına karışıyorsunuz? Gidin az ötede oynayın. Üstünüze vazife olmayan konulara karışmayın, müdahale etmeyin. Gidin kendi bahçenizde ekin, dikin, bozun, yapın... Fakat başka insanların hayatına bu kadar dahil olmayın. Sizi aşan yerde o adımı atmamayı bilin, yerinizi bilin yani. Susmayı bilin, insanların arasına da girmeyin. Hür iradeye saygı lütfen!

      Covid-19 sebebiyle evdeyiz değil mi; karantinalar, sokağa çıkma yasakları vs... Siz de benim kadar hafiflediniz mi peki? Böyle nasıl desem; stresiniz azalmadı mı? Yapmaya vakit bulamadığınız şeyler için bol bol vaktiniz olmadı mı? Ailenize ve sevdiklerinize daha çok zaman ayırmadınız mı ister istemez? Evet bu pandemi insanlığın başına büyük bir musibet; ama bize bol bol düşünmek için zaman tanıdığı ve hayatın hızından dolayı kaçırdığımız bir şeyleri fark ettirdiği kesin. Her şerde bir hayır derler ya, koronanın hayrı da bu olabilir mi?

      Geçmişte sorun yaşadığım insanlarla yaşadığım sıkıntıyı çözmeye çalışmaktansa onlardan uzaklaşmayı tercih ederdim. Fakat bir süre sonra gördüm ki bu asla çözüm değil... O insanları hayatımdan çıkarmak onlarla yaşadığım güzel anılara da ihanet gibiydi; köklerimden kopmak gibiydi. O yüzden iyi ki varsınız; sevenler, üzenler, değer verenler, değer vermeyenler... Beni ben yapan biraz da sizsiniz. Hepiniz biraz bensiniz. Bende birer parçasınız, içimdesiniz hepiniz...

      İnsanlar hayatınıza girer, rollerini oynar ve gün gelir çıkıp giderler. Gitmek isteyeni ağzınızla kuş tutsanız durduramazsınız. Benzer şekilde, biri hayatınızda ne kadar yer işgal etmek isterse istesin, siz istemediğiniz sürece bunda başarılı olamayacaktır. İnsanlar gelir, insanlar gider. Anılar kalır, acılar kalır. Giderken size bir şeyler bırakabilirler. Daha kötüsü, giderken sizden tamiri imkansız bir şeyler de götürebilirler. Ama sizden alamayacakları tek şeyi unutmayın: hayatınızın başrolü sizsiniz.

       Çok uzun bir süre birine veya birilerine söylemediğiniz veya söyleyemediğiniz sözler yürek heybenizde ağırlık yapabilir. Bir söyleseniz kurtulacaksınız sanırsınız. Gün gelir, söylersiniz. Ne heybe hafifler, ne acı. Vaktinde söyleyin sözlerinizi, yoksa ağırlığını yıllarca taşısanız bile hafifletemeyebilirsiniz.

“Geçmiş, günümüz ve gelecek arasındaki fark, daimi bir illüzyondan ibarettir.”

     Bir insan ne yapması gerektiğini bilmesine rağmen o konuda çabalamıyorsa konuşacak bir şey kalmıyor. Başkasının sorumsuzluğunu siz yüklenemezsiniz. Herkesin yükü kendine bile çok geliyor zaten, kimsenin yükünü fazladan yüklenmeye gerek yok. Sorumsuzluğuyla baş başa bırakın herkesi, sonuçlarına da kendileri katlansınlar.

     İnsanlar her şeyi en iyi kendileri biliyorlar. Ne gördülerse doğru, ne hissettilerse kesin gerçek, ne duydularsa öyle... Bu kadar basit olamaz. Tersini de düşünün. Herkes hayata ve diğer insanlara kendi penceresinden bakıyor. Duyularımızla algıladıklarımız yanlı olabilir çünkü beynimiz de düşündürdüklerinde veya bilinçaltında yanlı olabilir. Tahminlerimiz her zaman doğru çıkmayabilir. Nihayetinde insanız, her şeyi en iyi biz bilemeyiz.

“Dünyanın en büyük cezaevi, cahil insanın kafasının içidir.”

      Karşınızdaki insana saygı göstermediğinizde ondan sevgi bekleyemezsiniz. Sizin saygısızlığınız zamanla onun sevgisini alıp götürmüştür çünkü. Saygı görmediğini hisseden insan, zaman içinde aşama aşama karşısındakinden sessizce uzaklaşıyor.  Kırıcı sözler, hakaretler, aşağılamalar, her güzel duyguyu yok edecek kadar güçlü yaralar açıyor. Karşınızdaki insana insan gibi davranın, insan olarak değer verdiğinizi hissettirin. Çok mu zor?

     Baştan başlamaktan bu kadar korkmamak gerek. Verdiğiniz emeği düşünerek devam etmek yetmez bir yerden sonra. Olmuyorsa olmuyordur. İki kişilik yalnızlıktan iyidir tek kişilik yalnızlık. Sonlar her zaman kötü değildir. Önce felaket gelir, sonra güzellik; önce yıkım, sonra düzen. Hiçbir zaman geç değil.

“Hayat bunlardan ibaret biliyor musun, sonsuz bir gün, bu. Başka bi’şey değil.” “Benim hiç keşkem kalmadı” #anıyaşamak

”Çocuğuna sevilmeyi öğreteceksin.” “Sevilmeyi öğrettin mi her şey halloluyor.”

“Çok sevmekten korkmak, üzüleceğini bilmekten.”

“Üşüdüysen söyle sevgilim, seni bir kat daha seveyim.”