EnisesViewpoint

Çok güzel fotoğraflarımız var, Ve sen hepsinde çok mutlusun. Öyle içten gülüyorsun ki, Şu anki halini utandırıyorsun. O zamanki bense uzak durmaya çalışıyor, Yalpalıyor, tutunamıyor,  Kendini bırakamıyor, Fakat kaçamıyor da... Ve sen tüm bunları bilmiyorsun... Ve sen bilmediğin her sebebim yüzünden beni suçluyorsun Sen de haklısın, Bilmiyorsun.

Git sen cennetine mutlu ol, Ben her yerde yaşarım. Güzel bir hayat kur huzurlu ol, Senin adına mutlu olur senli hikayeler yazarım. Sana bir teşekkür borcum kalır, Çünkü bir daha kimseye aşık olmam sanırdım. Bir de sitemim kalır geriye Sorularımla ben yine baş başa kaldım.

Benle mi konuştun sen? İsmimi mi söyledin? Yanıma mı geldin? Düş müydü bunlar, gerçek miydi? Sevginin sadakası mıydı, samimi miydi? Takıntılı psikopatım ya ben; Peşinden koşuyorum da bana acıyorsun diye miydi? Yoksa gerçek miydi gülüşün yakınlığın? Sen de çok özlemiş miydin? Bir bildirim vardı senden telefonumda, O gün tüm gün gülmüştüm... Tek o gerçek olsa bari...

Nedense bir ben göremedim O büyük aşkı da şiddetini de. Uğrunda yapabileceklerini de. Göstersene. Nedense bir ben nasiplenemedim Güzel sözlerinden de. Kibar hareketlerinden de. Neden? Söylesene.

Kin senin olsun, Ben sana sen görmezken gözlerim gülümseyerek bakarım. Sanki kalbimi defalarca paramparça eden sen değilmişsin gibi Ben yine sana toz kondurmadan yaşarım. Gecelerce uğrunda ağlayıp herkesten gizlediğim gibi İçimdeki aşkı sana yansıtmam saklarım. Sen yine hiçbir şeyi açıklamazsın, sebeplerini anlatmazsın; Ben de buralardan gider yeni bir hayata başlarım.