EnisesViewpoint

Ne yıprattı seni? Her daim yanında olan biri olduğunu bilmek mi? Ne yıprattı seni? Sürekli nazını çeken birine bağırabilmek mi? Ne yıprattı seni? Her şikayet ettiğinde moralini düzeltmesi mi? Ne yıprattı seni? Her seferinde vazgeçtim deyip vazgeçememesi mi?

Her şey mümkün şu dünyada da Bir senle ben mi değiliz? Benim diyen aşıktan daha çok sevmişiz. Umutsuzluğa artık yer yok kalbimde Lakin böyle giderse dağılmaz kara bulutlar Birimiz şu anda, birimiz geçmişteyiz.

Minicik şeylere mutlu olurmuş insan Sayende bir kere daha öğrendim. Çok basit bir düğüm yıllarca çözülemeyebilirmiş Bunu da senle ilk kez deneyimledim. Bizden geçti derken aşk yakıp geçebilirmiş Gözlerine her baktığımda bunu en derinimde hissettim. Kendinden geçip bir daha kendine dönemeyebilirmiş insan Kendime senden başka bir yol bulamadığımda fark ettim.

Kim sinirlendiriyor seni? Söyle yapmasınlar,  Kıyamıyorum. İmkansızlık da insanın kendi kafasında Umutsuzluk da... Biliyorum. Ben artık hiçbir şeye En çok da sensizliğe Tahammül edemiyorum.

Sen kal da Kimin için olduğu önemli değil. Sen gülümse de Kime doğru olduğu önemli değil. Sen konuş sesini duyayım da Kime iltifat ettiğin önemli değil. Sen öyle bak gözlerin parlasın da Kimin uğruna olduğu inan önemli değil.

Çek o gözlerini, Benim değilsin sen. Bilmesen de bakışlarının esiriyim ben. Çek o sözlerini, Ne güzel soğumuştum senden Gün olur kopamam sesinden. Çek o ellerini, Sahibi başkası, değilim ben. Tutarsam, bir daha çekemem ellerimi ellerinden.