EnisesViewpoint

Seni o olmaktan çok övündüğün yere çıkaran Benim sana olan o büyük sevgim. İlmek ilmek günden güne nasıl büyütüp beslediysem Aynı şekilde geri almasını da bilirim.

Sen ki bir insanın duygularıyla dalga geçebilecek kadar adi biriymişsin Bundan sonra sen ve ben aynı cümlede bile birlikte geçmeyelim. Ben ki seni gerçekten tanıdığımı sanarken gafletteymişim Bundan sonra mümkünse birbirimize selam bile vermeyelim. Sen ki üzmemek kırmamak adı altında beni aslında herkesten çok incitmişsin Bundan sonra daha da akıllanmazsam gel beni beraber yerelim. Ben ki sana kötü hiçbir şeyi yakıştıramazken kendimi suçlamaya devam etmişim Bundan sonra mümkünse sana şiirler yazmaya yeltenmesin ellerim.

Seni nasıl kimse özlememiş bugüne kadar? Kimse nasıl sana bunu söylememiş? Sen nasıl insanlara teslim etmişsin kalbini ki Kimse seni mutlu etmeye çalışmamış? Ne kadar yanlış insanlara değer vermişsin de Değer görmeye alıştırmamışlar seni? Bırak bana kalbini de öğreteyim sana Güzel sözlerle yaşamayı, sevilmeyi, değer görmeyi…

Bir kadın tanıdım, Gözleri derya deniz, Güçlü ve güzel. Sonra bana yaralarını açtı, Anlatırken doldu derya gözleri. Daha yakından tanıdım, Baktım ki aslında Daha güçlü ve daha güzel.

Bir kıyafeti üzerinde görmenin beni bu kadar mutlu edeceğini bilseydim Kendime hiç alışveriş yapmaz her gün sana yeni bir hediye verirdim. Yine birden çok kez kutlardım doğum gününü aynı özenle Benimkini hiç hatırlamayacağını kutlamayacağını o gün de bilseydim. Lambadan çıkan cin tek dilek hakkımı sorsa Onu da hiç gözümü kırpmadan senin için kullanır Kendimi yeryüzünden ebediyen silerdim.

Siz bayım, göğsünüzdeki o buzdağınızı erittiniz mi ki  Yüreklerimize baharlar gelsin? O zevahiri görmeyen gözlerinizi artık keskinleştirebildiniz mi ki  Sevgim biraz olsun içinize işlesin? Başkasının kıymetinizi ben gibi bilemeyeceğini kabullendiniz mi ki Aşkımın eşsizliğinin değeri bilinsin? Tanımak için yeterince çabaladınız mı ki Bu kız görünenin ardındakileri gönlünce sergileyebilsin? Hak ettiği fırsatı verdiniz mi ki Kalbim hak ettiğiniz mutluluğu zatınıza bahşetsin?

İntikam mı derdin? İçimde erisem de bunu sen göremeyeceksin. Beni tanıdıysan çözmüşsündür; Ruhumda kopan fırtınaları yüzümden bilemeyeceksin.

Ne sanıyorsun? Sen arkanı döndün diye Bu güçlü duygulara ihanet mi edeceğim? Sen herkes gibi misin ki benim için Öyle bir anda vaz mı geçeceğim? Hatalarımla, pişmanlıklarımla ve sevgimle Kapını aşındırmaya devam edeceğim. Belki göreceksin belki görmeyeceksin Ama seni herkesten çok ben  Seveceğim.

Hayatımın en zor zamanında karşıma çıkmamalıydın Anlatamayacak kadar çok sorunum varken gözlerime bakmamalıydın Seni dertlerime ortak yapamazdım O haksızlığı sana yapamazdım.

Kalbimde bir sızı, sebebi sen. Yüzümde bir gülümseme, sebebi sen. Yarım bıraktığın cümleleri tamamlayan Şiirlerini gözleri dolarak okuyan Ben. Zaten aslında Sen=Ben.

Hayatın rengini değiştirebiliriz, Sen ve ben, ikimiz. Şarkının ritmini hareketlendirebiliriz, Hatta bir Akdeniz şarkısında dans edebiliriz. "Hep 'O' kalacaksın" demiştin, Sen istersen 'biz' olabiliriz.

Sen de yorulmadın mı? Sendeyim. Senleyim. Sensizim. Farkında değil misin? Mutsuzum. Mutsuzsun. Mutsuzuz. Gülmek istemez misin? Her şeyimi bıraktım avuçlarına Sevmek istemez misin?

Süründüğümü görmek mi derdin? İçimde sürünsem de dışarıdan göremeyeceksin. Hayatımdaki sorunlara rağmen her gün nasıl neşeliysem Yine beni her gün gülümserken göreceksin. Bende yarattığın yıkımı Ancak gözlerimin en içine dikkatli bakarsan görebilirsin. Dikkatli bakarsan bana Yüzüm gülerken gözlerimin gülemediğini göreceksin.

Şarkıdaki gibi; ‘Ben her savaş meydanında seni severdim’. Fakat kolum kanadım ne zaman kırılsa benim Sen  yanımda  değildin.

Bırakmam mı dedim? Zaten istesem de bırakamam. Olduğun yöne bakmasam da Yokluğunda nefes alamam.

Sen yeter ki gel Ben sana hiçbir şey sormam Sen yeter ki sev Ben karşılıksız bırakmam Sen yeter ki bak bana Ben gözlerimi kaçırmam Sen yeter ki konuş Ben seni cevapsız bırakmam Sen yeter ki gülümse Ben mutlu olmak için başka sebep aramam Sen yeter ki iste Ben seni bensiz bırakmam.

Mevsim bülbülün gülün peşine takılması zamanıdır, Tam tersiyle mümkün değil ne hikaye ne efsane. Siz hiç çiçeğin arının etrafında pervane olduğunu gördünüz mü? Ne masal olur ne mutlu son böylesiyle.

Ödüm kopuyor sözlerinden, Bilerek kaçıyorum o derin gözlerinden. Hangisi daha kötü kalbimi yaralıyor Sözlerin mi gözlerin mi bilmem.

Tüm kırgınlıkları affedip affettirebilirdim Yarım kalan her şeyi bir bir tamamlayabilirdim Hiç sevilmediğin kadar sevebilir hissettirebilirdim Ve geçmişteki her şeyi unutup unutturabilirdim Seviyorum  deseydin.

Üzüldün. Desem ki Üzmek hakkın. Peki bu kadarı? Karşındaki de etten kemikten. Fakat günlük tutmuyor, bloğuna yazıyor. Merak etme seni yazarken bolca da ağlıyor. Duymak mutlu etti mi? Sen seversin karşılıksız sevgimle övünmeyi.

Yaş dediğin sadece bir sayı, Yan yana gelen iki rakam, aldırma. Sen anılar topla heybene, Geçen yıllara takılma. Zamanın acımasızlığı yıldırmasın seni Güzelliğin de onla beraber akar gider sanma. Güzel kalpler doldur etrafına, Her anın tadını çıkarmayı unutma. Hayat dediğin güzel anlardan ibaret, Korkmadan devam et dolu dolu yaşayıp yaş almaya…

Bir resimde üçüncü olmam Mutluluğuna mani asla olmam. Hiçbir şeyin açıkça konuşulmaması Beni onca zamandır asıl yoran. Ben senin yanında yer alırım Bir resimde yer alacaksam. Tesadüf mü bilemem Her fotoğrafımızda benim yanıbaşımdaysan? Ben sevmeye devam eder, kendimle şiirler yazarım Sen onun seni daha çok sevdiğine inanıyorsan…

Hep sinirlisin sen, Hep karamsar. Ama benimleyken değil. Aşktan kaçmamayı öğrendim ben, Fakat iş işten geçmeden değil. Mutlu olman huzurlu olman, Seninle ilgili tek beklentim. Belki ikimiz için daha güzel şeyler de bekleyebilirdim, Sen beni Allah’a emanet etmeseydin.

Her şeyden önce sen gelirsin, Herkesten önce senin isteklerin. Sen nasıl istersen Öyle olur benden yansıyanlar. Sen gelsin dersen Gelir gönlüme bahar. Sevmek ayrı göstermek ayrı, Sen istersen açılır kalbimdeki kilitli kapılar. Yanındakiyle mutlu ol sen, Rahatsız etmem. Karşılıksız aşkla nasıl yaşanır onu da bilirim, Mutluluğuna gölge etmem.

Kendimi sorgulattılar bana; Takıntılı mıyım hasta mıyım, Geçmişte mi kaldım? Benim cümlelerimle beni vurdular. Fakat onlar içimi bilmiyorlar. Sen biliyorsun aşk ne denli güçlü bir duygu, Hatta üstüne şiirler yazıyorsun. Fakat sen de içimi bilmiyorsun. Açıp gösterebilsem içimi, Herkesten önce sana gösterirdim duygularımın gerçekliğini. Değmez dediler bana sanki karar onlarınmış gibi, Savunamadım bizi…

Bıraktım kendimi hayatın akışına, Artık korkmuyorum yarından, Sen de korkma aşkı yaşamaktan. Bir adam vardı düşümde, O hep sendin. Bir kadın vardı kalbinde, O hep bendim. Kırdımsa seni, hepsi umutsuzluğumdan, Artık onu da bıraktım kenara. Ben eski ben değilim,  Fakat sen de boşluğa düşünce sevilecek adam değilsin.